1. - Dnia 8 września 2018 r. w Uroczystość Matki Bożej Pan powołał na Wieczną Ucztę s. M. Józefę Szynkiewicz - Przełożoną Prowincji w latach 1994 - do 2006 roku. Dzień 13 września na długo pozostanie w pamięci Sióstr Elżbietanek z Prowincji Toruńskiej. Od godziny 10.00 Siostry Elżbietanki z Prowincji Toruńskiej , Wrocławskiej, Poznańskiej i Warszawskiej na czele z Siostrami Prowincjalnymi, wraz z najbliższą Rodziną gromadziły się w świątyni by o 10.30 w modlitwie różańcowej polecać zmarłą naszą Siostrę Józefę Szymkiewicz, pragnąc dziękować Bogu za jej życie, ofiarną i pokorną służbę, modlitwę i cierpienie dla Boga i Zgromadzenia. Skupienie modlitewne na przemian przenikał smutek i nadzieja na rychłe spotkanie w niebie. O godzinie 11.00 dwunastu kapłanów pod przewodnictwem Jego Ekscelencji Ks. Biskupa Seniora Andrzeja Suskiego rozpoczęła Uroczystą Mszę Świętą pogrzebową. Spoglądając na biel trumny zatopionej w białych kwiatach można było odnieść wrażenie jakby na obłokach Aniołowie zanosili duszę św. Pamięci Siostry Józefy przed Oblicze Boga Najwyższego.Na początku Eucharystii Siostra Katarzyna Pawlak Przełożona Prowincji Toruńskiej Sióstr Elżbietanek przybliżyła życie i posługę Siostry Józefy. Liturgię Słowa przygotowały Siostra Wikaria Honorata, Siostra Przełożona Jana oraz Siostra Stanisława. Homilię wygłosił Ksiądz Biskup Andrzej, ukazując życie śp. Siostry Józefy z perspektywy nieba, oddania i wierności Bogu. Po zakończonej Mszy Świętej, kiedy Siostra Józefa rozpoczęła swoją ostatnią drogę wszyscy żegnaliśmy w niej „ Matkę wszystkich Sióstr” jak to ujął w swoich słowach już na początku Ksiądz Biskup. Następnie w skupieniu podążyliśmy by złożyć ciało naszej Siostry w grobie, gdzie wraz z siostrami będzie oczekiwać na Zmartwychwstanie.

Spotkanie z Oblubieńcem

1	2	3	4
5	6	7	8
9	10	11	12
13	14	15	16
17	18

2. - W piękne, słoneczne południe 29 sierpnia, w Kowalewie Pomorskim odczuwało się olbrzymi smutek. W tym dniu pożegnano i odprowadzono na miejsce wiecznego spoczynku siostrę elżbietankę Monikę Teresę Gojtowską, która od 2008r. piastowała tytuł Honorowego Obywatela Miasta. 60 lat temu porzuciła swoje piękne Kaszuby, aby służyć Bogu, mieszkańcom i kapłanom w Kowalewie.

W ostatniej drodze śp. Monice towarzyszyły tłumy przyjaciół poprowadzone przez sztandary: gminny, strażacki z OSP Kowalewo i OSP Sierakowo oraz szkolne (Zespół Szkół im. Lecha Wałęsy, Publiczne Gimnazjum im. Jana Pawła II oraz Szkoły Podstawowej w Kowalewie Pomorskim). Władze samorządowe reprezentował Burmistrz Miasta Andrzej Grabowski wraz z radnymi, władze powiatowe z przewodniczącą rady Marią Wiśniewską oraz liczne delegacje reprezentujące stowarzyszenia, szkoły, zakłady pracy oraz organizacje społeczne. Na życzenie śp. siostry uroczystość miała bardzo skromny, ale podniosły charakter, a towarzyszyła jej biel (stroje liturgiczne, kwiaty).

We mszy świętej uczestniczyło 14 kapłanów i 41 sióstr zakonnych. W przepięknym, zapadającym w pamięć kazaniu ks. Agam Lis porównał śp. Monikę do Anioła opiekującego się swoją gminą i swoimi mieszkańcami, troszczącymi się o nich, niosącą pomoc i dobre słowo. Śp. Siostrę pożegnał Burmistrz Miasta Andrzej Grabowski podkreślając Jej zaangażowanie w życie gminy, jej interesowanie się sprawami codziennymi. Przez 60 lat pobytu w Kowalewie pomagała w chorobach sprowadzając leki i robiąc zastrzyki, rozdzielała dary, sprzątała kościół i dbała o szaty liturgiczne.

Mam głęboko w pamięci przepiękne chwile z okazji obchodów 50-lecia ślubów zakonnych naszej kochanej Siostry, które świętowaliśmy w 2010r. Jeszcze tak niedawno miałem okazję złożyć życzenia urodzinowe (styczeń br.) i wizytować w szpitalu. Trudno będzie przyzwyczaić myśli, że naszego Anioła Opiekuna już z nami nie ma- podkreślał włodarz.

Do słów pożegnań przyłączyła się w imieniu siostry przełożonej zakonu elżbietańskiego siostra Honorata oraz ks. Piotr Igielski i ks. Marek Wysocki. Wszyscy wspominali swoją współpracę z siostrą Moniką właśnie tu, w Kowalewie.

W imieniu rodziny za pamięć i serdeczne słowa podziękowała siostrzenica. Podkreślała, że zawsze w czasie wizyty u cioci w Kowalewie czuła tę wspaniałą, rodzinną atmosferę jaką mieszkańcy otaczali zakonnice. Podziwia piękne i zadbane miasto, które było rodzinnym domem dla cioci Teresy.

Nad bezpiecznym przejściem tak licznie zgromadzonych uczestników uroczystości dbali policjanci z posterunku w Kowalewie Pomorskim oraz druhowie ochotnicy

W rozmowach kuluarowych zakonnice, które przez minione lata przebywały w domu zakonnym w Kowalewie podkreślały sympatię z jaką spotykały się na każdym kroku oraz piękno Kowalewa Pomorskiego. Księża wspominali pielgrzymi, w których uczestniczyła śp. Siostra Monika m.in. do Włoch, Watykanu, Francji, Litwy czy Ziemi Świętej. Z uśmiechem przez łzy opowiadano anegdoty ukazujące zebranym siostrę Monikę jako wesołą i przekorna kobietę. Wspominano długie poszukiwania po całym Betlejem zagubionej zakonnicy, którą po wielu godzinach odnaleziono rozmodloną przy żłóbku w Bazylice Narodzenia. Jej szybka jazda w habicie na rowerze od pacjenta do pacjenta do dzisiaj wywołuje uśmiech na twarzy. Tak właśnie wielu zapamięta siostrę Monikę Teresę Gojtowską, jako uśmiechniętego Anioła z naręczami dobrych rad, uśmiechu i chęci pomocy innym.

2- Sotkanie z Panem

1	2	3	4
5	6	7	8
9	10	11

« Powrót

Prowincja Toruńska Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety

Elzbietanki.eu

tel. +48 566 22 3163
E-mail: elzbietanki@torun.opoka.org.pl